Ontaarding in vet of steatosis, en buitengewone vergrooting der slaapspieren, bij een jonggeboren kalf / door A. Numan.

  • Numan, Alexander, 1780-1852.
Date:
1851
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Ontaarding in vet of steatosis, en buitengewone vergrooting der slaapspieren, bij een jonggeboren kalf / door A. Numan. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    11/16 (page 9)
    voorzeker ten aanzien van ons voorwerp niet in aanmerking kunnen worden geno- men, te minder, dewijl het hier een pasgeboren dier betreft, bij hetwelk de vet- ontaarding der slaapspieren reeds in het moederlijke ligchaam en welligt bereids in een vroeg tijdperk dei’j vrucht-ontwikkeling moet zijn voortgebragt. Ik meen dus elke poging ter verklaring van baar ontstaan, voor als nog, ter zijde te moeten stellen. Hier mag inlusschen de vraag ontstaan: wordt bij de bedoelde vetvorming bet spierweefsel zelf inderdaad in vet veranderd, of wordt bet slechts met vet doordrongen, zoodat de spiervezelen, bij het toenemen der vetbolletjes, uiteengedrongen, verdund, verlengd, en zoodanig gerekt worden, dat zij bare dwarsstreepjes verliezen, en ver- volgens opgeslorpt Avorden en verdwijnen? Dit laatste schijnt bet meest aannemelijk. De afbeeldingen Avijzen zoodanige werktuigelijke uiteendrijving der spiervezelen aan. Gobée *) kon bij zijne mikroskopische nasporingen niets anders ontdekken, dan dat aan de grens van eene spiervezel zich plotseling goed gevormde vetcellen bevonden, die zich zonder overgangsvormen onmiddellijk aan de spiervezelen aansloten. Men zal dus, mijns inziens, mogen stellen, dat, gelijk bet vet in den natuurlijken staat op de geAVone plaatsen, en bij de dieren, die sterk gevoed en gemest worden, in bet celweefsel tusschen de spierlagen wordt afgezet, bij de hier beschrevene steatosis mus- culorum, door een verkeerd gevvijzigd afscbeidings- of voedingsvermogen, bet vet tus- schen de spiervezeleu indringt, zich in of aan bet fijne celweefsel van iederen vezel nederlegt, en aldaar opgehoopt Avordt; waarvan de uitzetting van bet deel het na- tuurlijk gevolg moet zijn. Of de vet-onlaarding intusschen altijd op deze Avijze ontslaat, durven wij, uit ge- brek aan eigene ondervinding, niet beslissen. Dr. Williams, dien Avij vroeger hebben aangehaald j-), onderscheidt twee vormen van vet-ontaarding van heLhart. Bij den een en wast, volgens hem, bet vet tusschen de spiervezelen in; dus juist zóó als, naar onze zienswijze, bij bel beschreven voorwerp plaats heeft. Bij den anderen ontaarden deze vezelen wezenlijk in eene korrelige moleculaire velzelfstandigbeid. De laatste bestaat in eene werkelijke vertering en eene Avare ontaarding. Het eerste begin van dit pro- ces is, zegt bij, gelegen in eene verslechtering der voeding van bet orgaan, nu eens uit eene algemeene cachexie des ligchaams voorkomende, dan eens van plaatsclijke oorzaken, bijv. van ziekten der kroonaderen of overblijfsels van harl-ontsteking, af- hankelijk. *) a. p , bladz. 38. f) Zie bladz. 60 in den noot. 2